نمایش دادن همه 3 نتیجه
کامپوزیت آلومینیوم یکی از زیباترین ساختارهای معماری مدرن است که با پیشرفته ترین تکنولوژی تولید می شود. این محصول کمک زیادی به دیدگاه های جدید و مدرن معماران و طراحان ساختمان های امروزی می کند. به دلیل دوام طولانی که نمای کامپوزیت دارد می توان آن را در جداره های داخلی و خارجی استفاده کرد. در پشت و روي پنل هاي كامپوزيت آلومينيوم ورق آلومينيوم و در بين آنها پر كننده تركيبي قراردارد. پنل هاي كامپوزيت آلومينيوم داراي بازه گسترده ايي از رنگ و تنوع طراحي هستند.
بزرگترین مزیت کامپوزیت مدرن مقاومت بالا و براق بودن متریال می باشد. با انتخاب یک متریال و ماتریس قوی می توان کامپوزیتی مطابق با الزامات یک طرح تولید کرد. قابلیت انعطاف پذیری کامپوزیت ، اجرای اشکال پیچیده را امکان پذیر می سازد. هزینه کامپوزیت به صرفه در عین حال محصولی کارآمد می باشد.
امروز، ساختمانسازی پیشرفت چشمگیری داشته به طوری که جهت مقابله با بلایای
طبیعی، حوادث پیشبینی نشده، شرایط آب و هوایی و…، از مواد و فناوریهای جدید استفاده میشود تا کیفیت و حتی زیبایی آن ساختمان افزایش یابد. امروز در مورد نمای کامپوزیت آلومینیومی صحبت میکنیم که ضمن بخشیدن زیبایی به خانه، کاربردهای دیگری نیز دارد. در گذشته برای زیبایی و استحکام از آجر، سیمان، سنگ و غیره به کار میبردند. اکنون نماسازی محدود به این موارد نبوده و پیشرفت کرده و یکی از این نماهای پر کاربرد در ساختمانهای مدرن، نمای آلومینیومی میباشد.
نمای آلومینیومی یکی از مصالح پر کاربرد از جنس ورق آلومینیومی در نمای ساختمان به شمار میرود که به شکل پنل با ابعاد و اندازههای مشخص که توسط طراح تعیین میشود، میباشد. این پنل در قسمت بیرونی دیوار ساختمان نصب و از آنجا که جنس آلومینیومی دارند، به آن نمای آلومینیومی گفته میشود اما از نظر تخصصی و علمی، به عنوان نمای کامپوزیتی شناخته میشود. این نما برای اولین بار در آلمان به علت کیفیت پایین مورد توجه طراحان و سازندگان قرار نگرفت ولی با گذر زمان و پیشرفت فناوری نمای کامپوزیتی استقبال زیادی از آن شد به طوری که اکنون به یکی از مواد لازم برای ساخت برخی از ساختمانهای جدید میباشد.
ورق کامپوزیت آلومینیومی در ضخامت؛ آلیاژ و رنگهای متنوع تولید و مورد استفاده قرار میگیرد. این تنوع وسیع موجب ساخت انواع ورقههای کامپوزیتی شده که کیفیت و کاربرد مشخصی را دارا هستند. از فواید آن میتوان به مقاومت در برابر تغییرات دما اشاره کرد؛ در واقع قادر است در برابر تغییرات دما از -50 درجه سانتی گراد تا +80 درجه سانتی گراد بدون کاهش کیفیت، مقاومت کند. همچنین عایق رطوبتی محسوب شده و با ایجاد فضا بین پنل و دیوار ساختمان، از ساختمان در برابر رطوبت، صوت و حرارت محافظت میکند. به کار گیری نمای کامپوزیت ساختمانی مزایای دیگری نیز دارد که میتوان نصب آسان و سریع، تنوع رنگی و امکان انواع خمکاری، برش و سوراخکاری، سبکی و حمل و نقل آسان و تنوع در ابعاد مختلف را نام برد. یکی از نکاتی که در مورد این نما وجود دارد، امکان آببندی است، به این صورت که جلوی نفوذ آب به زیر نما را نداده و در روزهای بارانی اهمیت ویژهای پیدا میکند چون آب باران و برف بعد از عبور از شیارهای تعبیه شده از محل تعیین شده خارج میشود.
یکی از عیوبی که میتوان به این نما نسبت داد، عدم صرف اقتصادی آن است چون اگر بخواهیم از این نما در ساختمان خود استفاده کنیم، بایستی زیرساخت خاصی وجود داشته باشد. چراکه زمان نصب نمای کامپوزیت آلومینیومی ضمن اجرای شاسی در زیر کار، لایه میانی نیز از جنس مواد پلی اتیلین باشد. به طور کلی قیمت پایانی آن بالا رفته و برای ساختمانهایی که هزینه چندانی نمیکنید، به صرفه نیست. گرچه کامپوزیت در برابر خوردگی ناشی از آب و هوا و بارانهای اسیدی مقاوم بوده و شکل خود را از دست نمیدهند اما به علت ضخامت کم بر اثر باد و طوفان شدید تغییر شکل داده و شکل نخستین خود را از دست میدهد. بنابراین برای ساختمانهای بلند که در محیط با شرایط آب و هوایی طوفانی مناسب نیست.
در ایران این نما از فلز آلومینیوم با رنگ کورهای تولید میشود و به علت عدم استفاده از رنگ استاتیک، ذرات معلق را جذب کرده و خاصیت جرمپذیری به خود میگیرد که میتوان یکی از ایرادت آن البته در ایران بر شمارد. این روش رنگآمیزی با توجه به شرایط اقتصادی به کار میرود چون رنگ استاتیک مورد استفاده در خارج، از نظر اقتصادی به صرفه نیست.
خوشبختانه، ما با توجه به نوع طرح اقتصادی پروژهها، سطح کمی و کیفی و نوع کاربرد و محل نصب، انواع مختلف کامپوزیت آلومینیومی را در بازار شاهد هستیم که بسته به نوع استفاده و مواردی که گفته شده میتوان یک نوع آن را انتخاب و نصب کنیم. تفاوت این نماهای آلومینیومی در ضخامت، نوع آلیاژ به کار رفته، نوع لایه میانی از نظر جنس پلی اتیلنی، طرح و رنگ، پوشش سطح آن و غیره میباشد که بر حسب نیاز و سلیقه و نوع طراحی ساختمان مورد بررسی و انتخاب قرار میگیرند. جالبتر از همه پنل کامپوزیت از نظر فناوری اجرای رنگ بر روی لایه نیز تقسیمبندی میشوند. در ادامه در مورد نمای کامپوزیت آلومینیومی ضد حریق و انواع آن که پرکاربرد هست صحبت میکنیم.
امروزه برای مقاومت و استقامت بیشتر در مقابل آتشسوزی از کامپوزیت ضد حریق استفاده میشود. ظهور این ورقهها در صنعت نمای ساختمان بسیاری از مشکلات را برطرف نموده است. البته در نمونههای اولیه آن مقاومت چندانی در برابر حریق وجود نداشته و به مرور با پیشرفت تکنولوژی، ایرادات مرتفع شد. تعبیر ضد حریق برای آن اشتباه است، در واقع این نوع از کامپوزیت نسبت به سایر کامپوزیتهای آلومینیومی، دیرتر دچار آتشسوزی شده یا کند میسوزد در نتیجه گاز سمی کمتری تولید میگردد.
این نما به علت پیوند با مواد سفت کننده مولکولی در دمای بالا، پایداری زیادی در برابر پوسته شدن رنگ دارند. همچنین به خاطر سبکی و کم وزن بودن منجر به کاهش فاجعه در زمین لرزهها شده و با قابلیت انعطافپذیری کمک زیادی به طراحان نموده است. یکی از موارد خوب این نما، قابلیت پاکسازی و تمیز شدن است، چنانچه در اماکن آلوده قرار داشته باشد، به راحتی با مواد تمیز کننده، پاک میشود.
برای اینکه از ضد حریق بودن یک کامپویت مطمئن شویم باید تاریخ مدارک ارائه شده از فروشنده ورق را کنترل کرد. کلاً از فروشندگان معتبر و قابل اطمینان خرید نمایید.
کاپوزیت FR معروف به ورقهای کامپوزیتی A2 پرمیوم باند به واسطه هسته معدنی آنها بیشترین مقاومت را در برابر آتشسوزی و احتراق دارند. در نتیجه بهترین گزینه برای استفاده در ساختمانهای صنعتی، مجتمعها، بیمارستان، هتل، تونل و ایستگاههای زیرزمینی هستند چون محافظت از آنها در برابر آتش اهمیت ویژهای دارد. این ورقهها بر اساس استاندارهای اورپایی و آلمانی باید تولید و به کار روند. این نما هنگام مواجه با آتش به شکل غیر فعال کار میکند، بنابراین هیچ گونه ماده یا بخار سمی و خطرناک آزاد نکرده و غیر قابل اشتعال میباشد. همچنین به خاطر سبکی، سطح صاف و خمشی بالا به راحتی میتوان آن را شکل داد و جا به جا کرد. سایر ویژگیهای مثبت آن میتوان به دوام و استحکام بالا، قابلیت عایقبندی، تنوع رنگی آن اشاره کرد. از آنجا که قابلیت بازیافتی داشته و گاز سمی منتشر نمیکند، به طبیعت نیز صدمهای وارد نمیکند.
نصب نمای کامپوزیت در ایران به طرق مختلفی صورت میگیرد که متأسفانه همه آنها استاندارد نیستند. نکتهای مهم حین نصب نمای کامپوزیت، زیرسازی یا شاسیکشی فلزی و توجه به روش متصل کردن آن در ساختمانهای ساختار فلزی و بتنی است که حتماً باید به درستی و مطابق استاندارد انجام شود. جهت نصب ورقها باید نقشهای از قبل طراحی شده شده باشد که شامل ابعاد، فرم و مکان هر کدام از ورقهها و غیره را شامل میشود و با توجه به نقشه باید برش خورده و در محل گذاشته شود. همچنین کامپوزیت مستقیم روی دیوار قرار نمیگیرند بلکه نخست سازههای آلومینیومی به دیوار وصل و سپس نمای کامپوزیت روی آنها قرار داده میشوند.
برای انجام این کار 4 روش متفاوت داریم که شامل زیر هستند که هر کدام فواید و معایب خود را داشته و طراح و کارشناس با توجه به شرایط و موارد خواسته شده و طرح یکی را انتخاب میکند:
شیوه H , L یک روش غیر استاندارد بوده و توسط اکثر افراد انجام نمیشود و پیشنهاد میشود که از آن در نمای بیرونی ساختمان استفاده نگردد.
روش کلی اجرای نمای کامپوزیت به این صورت است که ابتدا ورق کامپوزیت به کمک پیچ و پرچ به سازههای زیرین یا زیرسازی فلزی متصل و فیکس میشوند. به این صورت که ابتدا زیرساز فلزی مطابق نقشه و طرح و حجم و فرم طراحی شده به کمک رول بولت و پلیتهای مخصوص به اسکلت بتنی یا با جوشکاری مستقیم به اسکلت فلزی متصل میشوند. سپس ورق کامپوزیت بر اساس طرح و تجربه فرد نصاب، به وسیله تجهیزاتی مانند شیار زن، خم زن و ماشین آلات برش، تغییر شکل یافته و مانند کاست روی زیرساز فلزی به شکل برگرداندن لبه کناری ورق یا اتصال با پیچ یا پرچ به کمک نبشی آلومینیومی انجام میگیرد.
در ادامه ورقها باید به طور کامل توسط چسبهای پلی اورتان و سیلیکون عایق شود. در مواردی از فوم تنها استفاده میشود و روی آن چسپ میکشند.